ကၽြန္မတို႔ ခ်စ္ၾကတယ္ ….မိဘေတြကိုခ်စ္တယ္…
သူငယ္ခ်င္း ကိုခ်စ္တယ္.. မိသားစုကိုခ်စ္တယ္… အစ္မကို ခ်စ္တယ္… ခ်စ္သူကိုခ်စ္တယ္ ….
ကေလးေတြကိုခ်စ္တယ္… သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ကိုခ်စ္တယ္ ….. အေရာင္ေလးေတြကိုခ်စ္တယ္ စတဲ့
ခ်စ္စရာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရိွတဲ့ ကမာၻေလာကႀကီးကိုလဲ ခ်စ္ၾကပါတယ္… အဲလိုခ်စ္တဲ့အခါ
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ခ်စ္ပံုခ်စ္နည္းတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ နည္းလမ္းမက် ျဖစ္ေနေလ့ရိွတယ္…
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ အရာေတြကို ပ်က္စီးေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ ထိခိုက္ေအာင္ မရည္ရြယ္ပါဘဲနဲ႔
ျဖစ္ပ်က္သြားတာေတြ ရိွပါတယ္.. ကၽြန္မတို႔ ခ်စ္တဲ့အရာေတြအတြက္
ကၽြန္မတို႔နည္းနည္းေလာက္ ေျပာင္းလဲ ၾကည့္ၾကရေအာင္…
အမ်ားသိတဲ့အတိုင္းပါဘဲ ကၽြန္မတို႔
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ေရွးရိုးအနည္းငယ္ဆန္တယ္ဆိုတာ အထူးေျပာစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ ထိုအထဲမွာ
မိဘေတြက သားသမီးေတြကိုခ်စ္တဲ့အခါမွာလဲ ေရွးရိုးဆန္ေနေသးတဲ့ မိဘေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
ကၽြန္မတို႔ေတြ႕ဖူးပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာမိဘ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက
သားသမီးေတြကိုခ်စ္လြန္းတဲ့အခါ ရင္အုပ္မကြာ ေစာင့္ေရွာက္ေပးခ်င္စိတ္ရိွၾကပါတယ္။ ဒါ
အင္မတန္မွ ေႏြးေထြးမႈရိွတဲ့ မိသားစု ဓေလ့စရိုက္ပါ။ သို႕ေပမဲ့ လိုအပ္တာထက္
ပိုေစာင့္ေရွာက္ခံရတဲ့ သားသမီးအမ်ားစုရရိွသြားတာက ေတာ့
သူတစ္ပါးအေပၚမွီခိုအားကိုးတဲ့စိတ္ကေလးတစ္ခုပါဘဲ။ ထိုမိသားစုမ်ိဳးဆီက ေမြးဖြားလာတဲ့
ကေလးအမ်ားစုမွာ ေတြ႕ရတာကေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရာတြင္ အားနည္းျခင္း ႏွင့္
သူတစ္ပါးအေပၚ မီွခိုလိုစိတ္မ်ားျခင္း တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိတို႔ခ်စ္တဲ့ မိမိတို႔ရဲ႕
သားသမီးရတနာေလးေတြ ကို မိမိတို႔ဘာသာ မသိလိုက္ဘဲ နည္းလမ္းမွားေတြနဲ႔
အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္ေအာင္ တြန္းပို႔မိလ်က္သား ျဖစ္ေနတာကို လူႀကီးမင္းတို႔
သတိထားမိခဲ့ၾကပါရ႕ဲလား။
ကၽြန္မတို႔ ခ်စ္ပံုခ်စ္နည္းေလး
ေျပာင္းလဲၾကလိုက္ရေအာင္ပါ။ ကမၻာေပၚမွာရိွတဲ့ မိဘတိုင္းဟာ ကိုယ္မရိွတဲ့ေနာက္
ေလာကထဲမွာ က်န္ရစ္ခဲ့မည့္ သားသမီးေတြကို စိတ္ခ် လက္ခ် ထားခဲ့ခ်င္မွာပါ။ ဒါဆိုရင္
ကၽြန္မတို႔ ဘာလို႔ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးႏိုင္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္
ခ်က္ခ်ႏိုင္မည့္ သားသမီးေလးေတြ ေမြးထုတ္ၾကရေအာင္။ ကၽြန္မတို႔ ေအာက္ပါ နည္းလမ္းေလးေတြမွာ ေျပာင္းသံုးၾကည့္ဖို႔
လိုပါလိမ့္မယ္။
သင့္ကေလးငယ္ ေခ်ာ္လဲတဲ့ အခါမွာ ခ်က္ခ်င္း
ထူဖို႔ မႀကိဳးစားပါနဲ႔။ (ျပင္းထန္တဲ့ ေခ်ာ္လဲမႈမ်ိဳးကိုေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး) သူ႕ဘာသာ
သူ ႀကိဳးစား ထႏိုင္ဖို႔ အေဝးတစ္ေနရာကေန ေစာင့္ၾကည့္ေပးပါ။ သူထႏိုင္ဖို႔လဲ
အားေပးပါ။ ခဏေနမွ သူ႕ကိုထူဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ။ ဒါဆို ငယ္ငယ္ကတည္းက ကေလးငယ္ေတြကို
ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးတတ္ဖို႔ ေလ့က်င့္ေပးတာနဲ႔ တူပါတယ္။ ထို႔အျပင္ကေလးငယ္မ်ားကို
သူ႕ရဲ႕ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားအား သိမ္းဆည္းေစျခင္း၊ သူ၏ေက်ာင္းသံုးလြယ္အိတ္အား
ကိုယ္တိုင္ေပးလြယ္ျခင္း စသည္တို႔မွ စ၍ ကိုယ္အားကိုယ္ကိုးတတ္ရန္
ေလ့က်င့္ေပးႏိုင္သည္။
ကၽြန္မတို႔ ရဲ႕ ကေလးရတနာေလးေတြ
ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္ေအာင္ လဲ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။ ဥပမာ
- အက်ႋီဝတ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ သင့္ေတာ္မဲ့ အက်ႌေတြထဲက သူႀကိဳက္တဲ့ အက်ႌကို သူ႕ဘာသာ
ေရြးခ်ယ္ဝတ္ဆင္ေစျခင္း။ တကယ္လို႔ သူက အရမ္းခ်မ္းတဲ့အခ်ိန္မုတွာ လက္ျပတ္ဝတ္ခ်င္
တယ္ဆိုရင္လဲ ေပးဝတ္လိုက္ပါ။ သူခ်မ္းလာတဲ့အခ်ိန္မွာ အသင့္ထုတ္ေပးမဲ့
အေႏြးထည္ေလးေတာ့ ပါလာပါေစ။ ဒါမွ သူကိုယ္တိုင္ အပူ အေအးနဲ႔ လိုက္ဖက္ေအာင္
ဘာဝတ္သင့္လဲဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္တတ္လာပါလိမ့္မယ္။ ထို႔အျပင္ ဆယ္တန္းေအာင္လို႔
ေက်ာင္းေရြးခ်ယ္ တာေတြက အစ သင့္ကေလးကို ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ႏွင့္
ေရြးခ်ယ္ပါေစ။ ထို႕အတူ ကိုယ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့တဲ့အရာအတြက္ တာဝန္သိတတ္မႈလိုတယ္ဆိုတာလဲ
ေျပာျပေပးထားပါ။ ဒါေလးေတြက အေသးအဖြဲေလးေတြမဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္ ဘဝမွာတစ္ေယာက္ထဲ
ရွင္သန္ရတဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို
ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ခ်တတ္ႏိုင္မွာပါ။ လူတိုင္း မွားတတ္ပါတယ္။ သင့္သားသမီးလဲ မွား
တတ္ပါေစ။ အမွားထဲက သင္ယူတတ္ပါေစ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆိုးရြားေသာ
မွားယြင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုသာ အၾကံေပးျခင္းမွ အပ အျခားေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကို သူ႕ဘာသာ
တာဝန္ယူ ဆံုးျဖတ္ရဲသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါေစ။
ကေလးငယ္ေတြဟာ စူးစမ္းခ်င္စိတ္
အၿမဲရိွပါတယ္။ အဲဒီစိတ္ကေလးကို မိဘေတြရဲ႕စိတ္မရွည္မႈတစ္ခုနဲ႔
ရိုက္မခ်ိဳးေစခ်င္လိုပါ။ ကေလးငယ္မ်ားသည္ မလုပ္ႏွင့္ဟုေျပာလွ်င္ ပို၍
လုပ္တတ္ခ်င္ၾကပါသည္။ ဥပမာ - မီးျခစ္မျခစ္ႏွင့္ေျပာလွ်င္ ထိုကေလးသည္
လူႀကီးကြယ္ရာတြင္ မီးျခစ္အား ကစားမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္
မီးျခစ္ျခစ္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္လာႏိုင္သည့္ ဆိုးက်ိဳးမ်ားအား ေျပာျပထားၿပီးေနာက္
မီးျခစ္ျခစ္ဖို႔ လိုအပ္လာလွ်င္ မိမိ ကေလးငယ္အား မိမိေရွ႕တြင္ မီးျခစ္ကူညီျခစ္ခိုင္းလိုက္ပါ။
ထိုကေလးသည္ မိဘ၏ ယံုၾကည္မႈကိုရသည့္အျပင္ သူလုပ္ေစခ်င္ေသာ အရာအား လုပ္ရသျဖင့္ ကေလးသည္
မိဘကြယ္ရာတြင္ ခိုးဝွက္လုပ္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။
ထိုသို႔ စူးစမ္းခ်င္စိတ္ရိွသည့္ကေလးအား
လူႀကီးမ်ားက ကဲသည္ဟု သတ္မွတ္ၿပီး ေၾကာက္ရြံတတ္ ေသာ ကေလးမ်ားအား လိမၼာသည္ဟု
ေျပာတတ္ၾကေသာ အေလ့အက်င့္မ်ားအား ေျပာင္းလဲသင့္ေနပါၿပီ။ စူးစမ္းခ်င္စိတ္ရိွသည့္ လူမေၾကာက္ရြံတတ္သည့္
ထိုကေလးသည္ self confident ျမင့္ေသာ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္လာေပသည္။ အရာရာတြင္ ေၾကာက္ရြံ၊
ရွက္ရြံတတ္ေသာ ကေလးငယ္အား လူမေၾကာက္ေအာင္ ေက်ာင္းကပြဲ၊ ေက်ာင္းတြင္း activities
မ်ားတြင္ ဝင္ေရာက္ ေစျခင္း၊ မိဘမ်ားက အားေပး၍ အျခားေသာ သင္တန္းမ်ား
(ပန္းခ်ီသင္တန္း) စသည္တို႔တြင္ ထားေပးျခင္းေၾကာင့္ လူအမ်ားႏွင့္
ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရာတြင္ ေၾကာက္ရြံစိတ္နည္းလာၿပီး ကုိယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္သည့္
ကေလးငယ္မ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါသည္။
သင္တို႔ကေလးငယ္ေတြကို ခ်စ္တတ္ၾကပါေစ။
